Van Scheveningen tot Larochette en weer zerück

Dag 2 - Geocachend Larochette verkennen.

Sanne is al even wakker, wanneer Michel ook eindelijk wakker word. Ze gaat meteen koffie zetten voor haar kanjer en daarna verse broodjes halen. Sanne begint alvast te ontbijten, en Michel volgt snel waarna hun dag kan beginnen.

'Wat gaan we vandaag doen schatje?' 'We gaan geocachen San!'

Nog voordat Michel dit gezegd heeft begint Michel zich aan te kleden en staat te springen om te gaan. De tas word ingepakt met water en andere nuttige dingen die van pas kunnen komen bij het geocachen. Ze lopen richting de uitgang van de camping en passeren de slagboom. Er word een pad ingelopen maar dit pad loopt dood. G#dv$r! Terug!

Hierna lopen Sanne en Michel de goede richting op en kan de reis beginnen. Eerst is de weg nog aardig recht maar daar komt snel verandering in. Ze lopen op een bospad die lichtjes stijl naar beneden gaat. Dit hadden ze wel verwacht aangezien de weg richting de camping ook al aardig beropwaarts ging.

'Pas op schat hier een trap!'

Ze lopen de trap af en komen bij een uitkijkpunt. Dit punt kijkt uit over het beroemde kasteel van Larochtte, althans wat er van over is.

'Wauw... Wat is het hier mooi...'

Ze nemen een aantal foto's en besluiten daarna de route te volgen. De route gaat langs stijlen bergwanden en gevaarlijke paden, waarna zij een lange, hoge trap bereiken. Deze trap komt uit in de doorgaande weg van larochette en ze kunnen beginnen met de cache. Ze vinden het punt waar ze moeten wezen en schrijven de aanwijzing op. Daarna lopen ze veder richting lu Centre Ville in larochette waar ze de volgende aanwijzingen moeten vinden. Ze lopen bij punt 3 en 4 bijna 3 kwartier te dwalen, maar hebben toch de goede gegevens gevonden.

Hierna volgt een wandeling van 1,4 km en deze gaat perfect waarna zij aankomen bij een monument wat net op de rand van het dorp staat. Alle aanwijzingen zijn gevonden en nu is het rekenen geslagen. Nadat ze de goede Coördinaten hebben opgeschreven volgt de wandeling naar de cache. 1,2 km. Leuk! Weer wandelen. Dan weten ze nog niet wat hun te wachten staat.

'Schatje, nog 100 meter!'

'Ja Michel, maar we moeten nog een paar trappen op!'

Michel kijkt omhoog en beseft dan Sanne gelijk heeft. Pfffffffffff.... Ze lopen de trap op, wat een goede stenen trap betreft. Deze te hebben getrotseerd gaan ze over een grasserig pad wat leid tot nog een trap. Een helse onderneming want deze trap is niet van steen, maar half in elkaar geplakt met natuursteen. Op de helft, zakken Sanne en Michel even door de knieën om uit te blazen. Ze zijn nu op 100 meter boven grond niveau en moeten nog 40 meter omhoog. De laatste trap word getrotseerd waarna Sanne uitgebreid op de grond gaat zitten.

'Ik ga niet meer verder, ik blijf hier de hele dag zitten'

Michel besluit de laatste 20 meter naar de cache, door dicht bebosd gebied, zelf af te leggen. Verschillende scherpe takken snijden langs zijn benen en hij zit inmiddels al een beetje onder de wonden. Goed en wel, hij schuift een steen opzij en slaakt een zucht....

'JIEHAAA Ik heb hem schat!'

Helemaal overompeld strompeld Michel weer door het beboste gebied naar Sanne en vraagt een pen. Fijn deze hebben we! We kunnen verder. Eenmaal alles correct te hebben gelogd en opgeschreven rust Michel nog even uit en dan kunnen ze aan de volgende cache beginnen. Althans dat denken ze.... Ze willen namelijk aan de cache: Chateau larochette doen maar deze ligt nog wat hoger dan de andere caches.

De reis naar het kasteel word gemaakt en inmiddels lopen ze bij het dorp waar 2 borden hangen. 1 met een makkelijke route en 1 met een zware. Sanne wist heel wijs dat het witte bord met het woord Chateau erop de makkelijke route moest zijn, en Michel zei dat dat het andere bord was. Michel ging ervan uit dat Sanne het wel zou weten en ging achter Sanne aan. Een stijl pad met veel trappen volgde en uiteindelijk komen ze uitgeput bij het kasteel aan.

'Puf, Hijg.... Zullen we nog even in het chateau kijken?'

Michel zegt dat hij het goed vind, ze zijn er nu toch. Dus begint een leuke expeditie door de restanten van het kasteel. Een grote waterput, een uitkijktoren, en zelfs een kelder waar spullen bewaard werden is gezien. Hierna hebben ze nog lekker genoten in de zon met een mega mindy calypo en een aardbeien cornetto, en daarna zijn ze aan de afdaling begonnen. Dit keer via de makkelijke route.

Ze klimmen en klauteren en komen uiteindelijk aan in het dorp waarna ze weer terug gaan naar de trap van de camping. De laatste uitdaging en tevens ook de zwaarste. Het zweet drupt van hun hoofd en tamelijk kapot, danwel uitgeput stappen ze langzaam via de rechte weg terug de camping op. Michel kruipt de tent op zijn knieën in en ploft op de stoel.

'Schatje, ik pak mijn laptop en doe geen drol meer'

'Goed hoor schat ik ook niet'

En zo liep de tweede dag rustig ten einde.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!